Nederland

Hallo allemaal,

hier weer even een berichtje, het is alweer een tijdje geleden zag ik. Helaas is vanmorgen mijn computer gecrasht, er zit een groot virus op (geen idee hoe het kan). Dus ik zit nu gezellig met Nienke in het computerlokaal, zij aan haar assignments, en ik aan dit verhaaltje. Ik MOET er even bijvertellen dat ik wel enigzins wordt afgeleid door een snurkende student, zijn assignments zijn hem vast iets teveel geworden. Jeetje wat kan hij snurken!

Verder met onze story!
Zoals ik de vorige keer verteld had, was ik 1 december jarig. We waren die dag naar de Gigglebox geweest, ons comedyavondje. Die meiden zaten al de hele dag te giebelen, dus ik begon al een beetje te stressen. We waren daar met de andere Nederlandse meiden (Tineke, Hannelore en Leontine), onze duitse vriendinnen Mia en Sabine en Nino onze duitse vriend. Het was erg gezellig maar ik was wel een beetje zenuwachtig toen de show begon. Gelukkig had ik bij Pauline al kunnen ontfutselen dat er alleen gezongen zou worden voor me, dus ik was niet meer megazenuwachtig. Toen de show begonnen was, begon die comediant over mij, en dat ik jarig was, en toen gingen ze zingen. Was hartstikke lief hoor. Daarna moest ik nog wat dingen zeggen (verlegen als ik ben), maar ik had het allemaal doorstaan gelukkig. Het was een gezellige avond, we waren nog naar een pubje geweest, en lekker wat gedronken daarzo. Ik wil trouwens iedereen nog bedanken voor de lieve verjaardagskaartjes, de laatste kaarten heb ik gisteren gekregen (dat was de eerste mogelijkheid om te kijken nadat we weer in Wales gearriveerd waren).

Toen was het alweer 5 december: we zijn toen met de megabus richting Londen gegaan! We vertrokken al vroeg richting Cardiff, waar de bus vandaan ging. Kwart over 10 gingen we weg met de bus, en waren we toch echt op weg naar Londen! Na alle voorpret van het hotel uitzoeken en de bezienswaardigheden uit te zoeken, ging het nu dan toch echt gebeuren. Rond kwart over 1 arriveerden we bij Victoria Station, dat is een beetje het 'hoofd'station van Londen, dat ligt het meest centraal zeg maar. Toen zijn we onze metrokaartjes voor de 3 dagen gaan kopen, zodat we onbeperkt konden reizen die dagen. Het kostte in totaal 18 pond ofzo, dus dat was echt spotgoedkoop. Toen zijn we met de metro (wat een uitvinding) naar ons hotel gegaan, bij station Newbury Park. Het was een Holiday Inn hotel, en dus prima geregeld. Voordat we daar waren was het al rond 4 uur ofzo, dus we hebben ons even opgefrist en zijn toen met de metro het bruisende Londen ingegaan! We hebben toen een beetje de bezienswaardigheden bezocht die je van buiten bekijkt, dus de Big Ben, de Tower Bridge, de Londen Bridge, etc. Toen wat gegeten bij de Mc Donalds, en toen zijn we lekker naar ons kamertje gegaan. Daar hebben we een filmpje gekeken, alleen waren we zo bek af, dat we alledrie lagen te slapen halverwege de film. Toen hebben we hem uitgezet en gingen we proberen te slapen. Nou je kent het wel, de een begint te lachen en hupsakee, daar gaan de anderen ook. Een grote geinboel, en toen waren we wel weer klaarwakker eigenlijk. Wat doe je dan: ach dan kan de film wel weer aan! Aan het einde lag iedereen zowat weer te slapen, dus toen zijn we gaan slapen voor het echie.

De volgende morgen gingen we bijtijds ontbijten, zodat we lekker vroeg op pad konden. We zijn toen naar Buckingham Palace gegaan, om de wisseling van de wacht te zien. Helaas is dat in de winter om de dag, en natuurlijk deze dag net niet. Toen zijn we naar Madame Tussauds gegaan, waar we zo'n beetje de hele middag gespendeerd hebben. Bij Madame Tussauds hadden we een voordeelkaartje gekocht. Dat houdt in dat je voor een goedkopere prijs naar Madame Tussauds mag en naar Seaworld (je had verschillende opties). We wilden na Madame Tussauds nog naar Seaworld, alleen daar was niet meer genoeg tijd voor. Het was ondertussen al rond 5en, en we begonnen wel een beetje honger te krijgen, dus hebben we een goedkoop pizzariaatje opgezocht, we zijn natuurlijk wel arme studenten! Het was een heerlijke pizza, alleen het personeel was, laat ik het zo zeggen, apart. Er was een mevrouw die water had besteld, waarbij de serveerster deed alsof het een of ander exotisch iets was. Ging ze ook echt een hele discussie aan met de mevrouw (weet niet meer precies waar het exact over ging), die het hele restaurant kon horen. Toen werd het nog leuker: we kregen de rekening. De serveerster vertelde doodleuk: "We hebben er alvast 5 pond bij opgeteld voor de service". Nou mijn bek viel open (sorry voor mijn taalgebruik), we moesten eigenlijk iets van 30 pond betalen ofzo, maar het werd dus 35 pond. Echt bizar. Maargoed, geloof me: een discussie win je niet van dat mens, dus we hebben het maar betaald. Maar wat een afknapper zeg, het was zo'n schattig restaurantje. Daarna zijn we naar de kamer gegaan en hebben we wederom weer een filmpje bekeken. Ook hier heb ik alleen het begin en het einde gezien, maar ach, wat maakt het uit. We hebben de tv uitgedaan en waren moe maar voldaan in slaap gevallen.

De volgende ochtend moesten we al voor 11 uur uitchecken (we dacht voor 11 uur 's avonds, dus dat viel even tegen). Snel koffer gepakt, ontbeten en toen maar met koffers en tassen en al de stad in gegaan. We wilden niet echt met de koffers de stad in gaan, dus hebben we die bij Victoria Station gedropt. Er stond een enorme lange wachtrij, en ik wilde eigenlijk heel graag nog de wisseling van de wacht bij Buckingham Palace kijken. Helaas hebben we een uur in de rij gestaan en was de ceremonie al lang en breed begonnen. Daar baalde ik wel van, maar wel een goede reden om nog een keer naar Londen te gaan! Toen zijn we maar naar Seaworld gegaan, waar we nog een kaartje van hadden. Daar een tijdje rondgelopen, en een ontzettend leuke foto laten maken van ons drietjes op een zeeschilpad (misschien krijgen jullie die ooit nog eens te zien, als ik hem gescand heb). Toen begon de tijd al lichtelijk te dringen, want we moesten zowat weer richting de bus. Nienke is toen nog snel even met de metro richting het Chelsea stadion geweest, en Pauline en ik nog even naar Oxford Street. Om kwart over 5 hadden we afgesproken op Victoria Station waar onze koffers lagen. Nou ja, jullie kennen ons vast wel goed genoeg om te weten dat we maar nét op tijd waren voor de bus! Toen zat onze trip erop, rond 10 uur waren we weer op onze kamer op de campus. Het was een geslaagde trip!!

De week erna moesten de meiden naar school, en heb ik wat papierwerk voor mijn vertrek in orde gemaakt. Uiteraard zijn we donderdagavond nog even in onze intussen stamkroeg Raffles geweest, voor een avondje party! Zoals ik in een van mijn andere verhalen gemeld had, zouden we 14 december teruggaan naar Nederland, voor onze Christmas Break. Alleen hebben we een beetje gejokt. We hadden in Oktober deze reis al geboekt, en hebben hem geboekt voor 12 december in plaats van 14. We hebben het maar tegen een paar mensen verteld. Nienke wilde graag Dennis haar vriend verrassen en ik mijn ouders. Pauline heeft het wel gewoon aan haar ouders verteld. Op een paar versprekingen na, hebben we het goed verborgen weten te houden, en hebben we vrijdagavond de 13e onze koffer ingepakt (onder het genot van een skypegesprekje met mijn moeder, en niets doorhebben moeders :P). Zaterdagochtend zouden we om 4 uur opgehaald worden door de taxi en om 6 uur vliegen. Wij stonden 4 uur buiten bij onze accomodatie, en zijn na 5 minuten naar beneden gelopen naar de hoofdingang (we wisten niet precies waar hij kwam). Daar hebben we een hele tijd gestaan, ondertussen bellend met het taxibedrijf. Hij kon zijn taxichauffeur niet bereiken en was een beetje bezorgd of er niets gebeurd was. Ondertussen was het al kwart voor 5/5 uur, en er was nog steeds geen taxi. Uiteindelijk heeft hij zijn taxichauffeur te pakken gekregen en die beweerde dat hij tot kwart over 4 bij de hoofdingang heeft gestaan en dat de security dat kon bevestigen. Wij hebben daar gestaan vanaf 10 over 4, maar geen taxi gezien, en zelfs nog gesproken met de security, die ook niets erover heeft gezegd. Wij ondertussen andere taxi's gebeld, maar geen 1 nam op natuurlijk, zal je altijd zien. Het taxibedrijf wat we eerst hadden beweerde dat de taxichauffeur eraan kwam en dat we echt nog op tijd waren voor onze vlucht (cardiff airport is een half uur rijden minimaal). uiteindelijk kwam de chauffeur om 10 voor half 6 (40 min. voordat we zouden vliegen). Hij was pissig, maar wij ook. Hij heeft geracet als een malle, en we kwam om precies 10 voor 6 aan op Cardiff Airport. We gingen er al vanuit dat we niet meekonden. Daar naar een balie gegaan, en wat bleek, we konden toch mee met de vlucht. Alleen onze koffers niet. Wij gerend naar de gate, gelukkig is Cardiff niet megagroot. Rennend naar de security, waar natuurlijk uitgerekend op dat moment, dat we haast hebben, alle toeters en bellen gingen rinkelen. Echt werkelijk alles moest uit, zelfs mijn schoenen. Eindelijk waren we 'goed' bevonden, en hebben we met de hoogst mogelijke snelheid gerend naar de gate, met sjaals, jassen, riemen, armbanden oorbellen in onze hand. Pauline natuurlijk haar ID kwijt, maar uiteindelijk zaten we IN het vliegtuig! Een beetje in de war van wat we eigenlijk allemaal meemaakten, de hectiek, stegen we op richting Nederland. Om half 9 landden we op schiphol en konden we rechtstreeks naar de we-missen-onze-bagage-balie. Daar alles beschreven, en konden we eindelijk naar de uitgang waar Pauline's vader, Nienke's familie en mijn broer ons op stonden te wachten. Afscheid genomen van elkaar (al was het maar voor even, want 's avonds zouden we elkaar daar weer zien om de koffers te innen). Ik was onderweg wel een beetje zenuwachtig, want hoe zouden me ouders reageren?! Als ze maar geen rolberoerte krijgen... Eerst nog even wat boodschappen gedaan, zodat ik zeker wist dat we lekker zouden eten die avond :P. En toen het moment dat ik weer thuis was; wat een gek gevoel. Dit was waar ik al die tijd zo naar uitkeek, en nu was het zover, heel gek, maar wel fijn. Me moeder trof ik binnen, en ik zei nog: 'Niet schrikken', maar dat mocht niet helpen, ze schrok toch. Ze was gelukkig wel blij om me te zien (je weet maar nooit :P). Toen even bijgekletst, en ben ik heerlijk in slaap gevallen op de bank. De reactie van me vader heb ik dan ook niet gezien, want ik was diep in dromenland van alle ellende van die ochtend. 's Avonds de koffers gehaald, waar keurig netjes een label aanzat dat het KLM speet dat onze koffer later kwam, en dat we 25 euro korting kregen op een volgende vlucht! Dat vond ik wel netjes, want het was iedereens schuld een beetje, behalve die van KLM.

De kerstvakantie was echt fantastisch. De dag nadat ik thuis kwam hebben we ons puppy opgehaald, een mooie zwarte labrador pup, genaamd Roet (van roetzwart ;)). Mijn tante werd 50, wat we gevierd hebben in de kroeg wat errug gezellig was! Met kerst hebben we heerlijk gegeten met de familie, en was mijn nichtje jarig. Derde kerstdag heb ik gegourmet met mijn lieve vriendinnetjes, wat onze jaarlijkse traditie is. Oud en Nieuw lekker thuis gevierd, met paps, mams en Roetje, die eigenlijk van alle vuurwerk niets merkte, hij lag heerlijk te snurken. En toen ging de tijd eigenlijk wel weer heel rap, het was al bijna weer tijd om terug te gaan. 6 januari zouden we om 13.50 uur terugvliegen naar Cardiff. We hadden half 1 afgesproken. Pauline was er wat eerder, en toen ik belde zei ze heel enthousiast: 'Je raadt nooit wie hier zijn! Hello Goodbye!!!' (voor de mensen die het niet weten, dit is een programma gemaakt op schiphol over mensen die vertrekken en waarom ze vertrekken en hoelang etc.) Dus we waren erg enthousiast, want we hadden hier zelfs nog grapjes overgemaakt: 'Wat zou het leuk zijn als Hello Goobye er staat als we weggaan!'. En nu stonden ze er. En nu waren wij toch wel een beetje verlegen haha, stel je voor dat ze ons echt iets gaan vragen. Het was tijd om koffers in te checken en naar de gate te gaan. Toen we de koffers gingen inchecken vroeg de baliemedewerkster of we ervan op de hoogte waren dat we een uur vertraging hadden door sneeuwval in Cardiff. Dat waren we niet, dus ging Nienke weer naar huis (die woont 5 min. van Schiphol) en Pauline en ik gingen even een burgertje eten en een boekie kopen. Half 2 zagen we elkaar weer en ook Hello Goobye weer. Kwamen ze op ons af, maar gingen toen naar 2 jankende mensen naast ons! Ik zei nog zo tegen Nienke: HUIL NOU!, maar nee hoor, geen traan! Dat kostte ons de 5 minutes of fame, wat misschien wel onze doorbraak was. Toen maar door de security gegaan, naar de gate. Na een kwartiertje bij de gate hoorden we dat we nog eens 2 uur vertraging hadden en dat de nieuwe vliegtijd 16.50 uur werd. We zijn daar maar blijven zitten, we waren toch al helemaal gescand enzo en anders moest dat weer. Toen na een half uur hoorden we dat de vlucht helemaal gecancelled was. In de UK schijnt de ergste sneeuwval sinds 18 jaar te zijn, waardoor o.a. Cardiff Airport gesloten werd. We waren er al een beetje bang voor, dus we konden weer naar huis. Eerst onze vlucht omgeboekt naar de volgende dag 13.50 uur. We konden ook nog op de avondvlucht, maar ze wisten niet zeker of deze wel zou gaan, dus we wilden het er eigenlijk niet op gokken dat we misschien 's avonds laat nog terug naar huis moesten. Natuurlijk kwamen we toen we naar de trein liepen nog even Hello Goodbye tegen, maar ook toen wilden ze ons niet. De volgende ochtend natuurlijk even gekeken wat de avondvlucht had gedaan, en die was toch de lucht ingegaan, maar ook weer na een aantal uur vertraging. Weer op naar schiphol voor poging 2. Half 1 weer daarzo (dit keer geen Hello Goodbye ;)), en op naar de gate. De bagage was blijven staan op schiphol en was al op de nieuwe vlucht ingecheckt. We hoorden bij de gate dat we 20 minuten vertraging hadden, dus we dachten al: daar is de ellende weer. Toen werd het 40 minuten, maar daar bleef het gelukkig bij. Dankzij een aardige meneer konden we naast elkaar zitten in het vliegtuig en gingen we toch echt naar Cardiff. Op Cardiff gingen we onze bagage halen, en natuurlijk was de ellende nog niet voorbij. Mijn koffer was uiteraard niet meegekomen, stel je voor dat alles eens vlekkeloos verloopt. Papieren ingevuld en hij zou gisteravond nog meegaan op de avondvlucht en dan zou ik hem vandaag krijgen. Natuurlijk hele dag niets gehoord, KLM niet te bereiken, dus ook geen koffer. Belde net gelukkig iemand van de KLM dat hij morgenochtend geleverd wordt. Eindelijk een goed bericht.

Gisteravond zijn we wezen partyen in de Raffles, mijn laatste donderdagavond daarzo! :( Dat ga ik echt onzettend missen. Lekker aan de shotjes jagemeister gezeten (blegh!) en een leuke avond gehad. Ondertussen zijn we 2 uur verder en is eindelijk dit verhaal af en heeft Nienke grote vorderingen gemaakt voor haar assignment. De snurkende student is ook wakker, dus we gaan weer lekker naar huis. De heuvel is best glad, dus we doen er vast wat langer over dan normaal.

Dit was denk ik mijn laatste verhaal vanuit Wales, of er moet zo iets belangrijks gebeuren dat ik het deel met jullie voor die tijd, en anders komt mijn laatste verhaal uit Nederland. Volgende week dinsdag komen mijn lieve oom en papa me ophalen en gaan we woensdag ochtend in alle vroegte met alle troep in de auto naar Nederland. Mensen, tot de volgende keer! Slaap lekker voor straks, en we zien elkaar snel.

Dikke kus, Kelly